انواع پیک گیتار
پیک گیتار از مواد بسیاری ساخته می شود که برخی معمول تر و برخی غیر معمول تر هستند.
پیک های معمول
پلاستیک
امروزه پیک گیتار پلاستیک رایج‌ترین نوع هستند. اما پیک‌های پلاستیکی هم گونه‌های مختلفی دارند.
سلولوید
پیک‌های از این جنس قدیمی‌ترین و اولین نوع پیک‌های پلاستیکی هستند و همچنان مورد استفاده قرار می گیرند بویژه برای آن دسته نوازندگان گیتار که از افکت صدای وینتیج استفاده می کنند. اما این دسته از پیک‌ها قابلیت آتشگیری بالقوه‌ای دارند، این نکته را نوازنگان گیتار سیگاری به خوبی می دانند.
نایلون
این مدل پیک گیتار رایج‌ترین نوع پیک‌های پلاستیکی است اما از آنجایی که سطح این پیک‌ها صاف و صیقلی است، در دستان نوازندگان حالت لغزنده‌ای دارد، تولیدکنندگان معمولاً با اضافه کردن شیارها یا نقاط برجسته ریزی بر روی آنها این مشکل را برطرف می کنند. نایلون خاصیت انعطاف پذیری و شکل پذیری بالایی دارد و به همین جهت به راحتی می توان پیک هایی با شکل‌های مختلف از این جنس را ساخت اکثر پیک‌های نازک را از نایلون می سازند. نقطه ضعف این پیک‌ها این است که پس از یک استفاده یکی دو ماهه و یا استفاده زیاد انعطاف پذیری را از دست می دهند و بسیار شکننده می شوند. نوازندگان گیتار معمولاً تعداد زیادی از این نوع پیک را مصرف می کنند که علت همین مسئله است.
ترتکس/درلکس
این نوع از پیک گیتار به ترتیب توسط شرکت‌های جیم دانلوپ و دی‌اندریاس ساخته می شوند. این پیک‌ها به راحتی در میان انگشتان جای می گیرند و برای نوازندگی سولوها و ریف‌ها بهترین هستند.
استال
استال یک نوع پلاستیک است که خود به دو گونه تقسیم می شود. پیک‌های ساخته شده توسط استیو کلایتون از این نوع هستند. از ویژگی این نوع پیک‌ها می توان به سطح صاف و مات آن و همچنین پایداری و عمر زیاد آن اشاره کرد.
اولتم
پیک‌های ساخته شده از این جنس سخت‌ترین و زمخت‌ترین نوع پیک‌های پلاستیکی هستندو قابلیت ایجاد اصوات صاف را دارند و بیشتر مورد استفاده نوازندگان ماندولین قرار می گیرند. این نوع پیک‌ها هم توسط شرکت استیو کلایتون ساخته می شوند.
( ساز ماندولین )
لکسان
این نوع پیک‌ها ظاهری براق و کریستال مانندی همچون شیشه دارند و همچنین بسیار سخت هستند. بهترین مثال برای این نوع پیک‌ها سری استابی ساخته شده توسط شرکت جیم دانلوپ است.
استفاده از هر گونه از مواد یاد شده برای ساخت پیک می تواند ویژگی‌های متفاوتی را ایجاد شود چنانکه یک پیک با ضخامت ۰٫۷ تا ۰٫۸ اگر از نایلون سخته شود بسیار انعطاف پذیر خواهد بود و اگر همین پیک را با اولتم بسازیم سخت تر و محکم تر خواهد شد.
فلز
پیک‌های ساخته شده از استیل صدایی شفاف تر از صدای تولید شده توسط پیک‌های پلاستیکی دارند. البته این نوع پیک‌ها خیلی راحت سیم‌ها را فرسایش می دهند و همچنین می توانند به بدنه گیتار آسیب برسانند بویژه به گیتارهای آکوستیک که بدنه چوبی دارند. برایان می و بیلی گیبنز از این دست پیک‌ها استفاده می کنند. بعضی پیک‌های فلزی بسیار گرانبها هستند و در میان کلکسیونرها از جایگاه ویژه ای بر خوردارند، پیک‌های ساخته شده توسط ضرابخانه سلطنتی انگلستان از این نوع هستند.
غیر معمول
در میان پیک ها، گاهی به پیک هایی ساخته شده از مواد غیرمعمول و عجیب بر می خوریم که البته بعضی از آنها صرفا جنبه تزئینی دارند.
عقیق
این نوع پیک ساخته شده از جواهر عقیق واقعا غیرمعمول است و معمولاً ضخامتی بین ۱ تا۵ میلی‌متر دارد و به هیچ وجه قابلیت انعطاف پذیری ندارد. سنگ‌ها استعداد باورنکردنی در شکل گرفتن دارند، بدون نیاز به فشار و یا قالبی خاص، یک سنگ تراش می تواند یک پیک را به اشکال گوناگون دلخواه درست کند.اگر چه که پیک‌های سنگی رایج نیستند ولی این نوع پیک‌ها از سیم‌های فلزی گیتار سخت ترند بنابراین می توانند طنین بیشتری را ایجاد کنند. پیک‌های سنگی را معمولاً صیقل می دهند و این مسئله کمی مشکل را در هنگام گرفتن با انگشتان پدید می آورد.
درخت مقدس
چوب این درخت که در جنگل‌های آمریکای جنوبی رشد می‌کند بسیار محکم و دارای خواص استثنایی است. ساختار این چوب و روغن طبیعی موجود در آن باعث می‌شود تا پیک‌های ساخته شده از آن احساس و صدایی ویژه را تولید کند. معمولاً ضخامت این پیک‌ها بین ۲ تا ۳ میلی‌متر است.
لاک لاک‌پشت
این نوع پیک گیتار از مواد ارگانیک و زنده ساخته می شوند، پولک‌های لاک لاک‌پشت‌های دریایی ، پیک هایی را می سازند که احساس و صدایی واقعی تر را ایجاد می‌کند که متاسفانه همین خاصیت باعث به خطر افتادن نسل این موجودات شده است. این نوع پیک‌ها صیقلی، محکم و ضخیمند و قابلیت بسیار اندکی در انعطاف پذیری دارند. استفاده درست و مناسب از این پیک‌ها می تواند باعث عمر طولانی آنها شود.
