چرا فالش می خوانیم؟
یک خواننده به دلایل مختلفی ممکن است نتواند یک ملودی را آنطور که انتطار می رود بخواند و نت ها را در فرکانس های غیر صحیح و گاه گوش خراش بخواند. فالش خوانی دلایل مختلفی دارد. آشنایی با این دلایل به معلمان آواز و خوانندگان کمک می کند تا در صدد رفع این نقص برآیند. یک خواننده هر چقدر هم صدای زیبایی داشته باشد، اگر ملودی را صحیح نخواند، نتیجه برای شنونده جذاب نخواهد بود. گاه فالش خوانی ممکن است بسیار جزئی و در حد یک هشتم پرده باشد که در این صورت نیز، مخاطب متوجه نازیبایی در موسیقی می شود و در نهایت جذب آن نمی شود. در ادامه با دلایل رایج فالش خوانی آشنا می شویم.
اختلالات شنوایی: برخی از افراد دارای اختلالات شنوایی یا فیزیکی هستند و عدم توانایی آنها در تولید ملودی ها ناشی از این مشکل است. اما تخمین زده می شود که تنها 3 تا 5 درصد جمعیت کره زمین از دیدگاه پزشکی این مشکل را داشته باشند و نتوانند ملودی ها را بشنوند یا پردازش کنند. در میان اهالی علاقمند به موسیقی این درصد ممکن است کمتر هم باشد، چون فردی که از موسیقی لذت می برد احتمالا آنرا درست می شنود. معمولا این مشکلات در پی آسیب های مغزی و محیطی یا مشکلات ژنتیکی در افراد وجود دارند.
درک نادرست ملودی: برخی از اشتباهات در خواندن ملودی ناشی از درک نادرست است. درک ملودی ممکن است به دلایلی چون شنیدن اشتباه ملودی باشد که ناشی از صداهای مزاحم محیطی یا کم دقتی در شنیدن است. این شکل از فالش خوانی به ویژه در خوانندگانی که بیشتر به گوش خود تکیه می کنند تا نت های روی کاغذ، رایج تر است.
ضعف در به خاطر سپردن: این مشکل ،بیشتر در ملودی هایی که پیچیدگی بیشتری دارند روی می دهد. هر چقدر میزان پیش بینی پذیری ملودی برای خواننده پایین تر باشد، احتمال خطا در به خاطر سپردن ملودی بیشتر است. همچنین ذهن باید به یادگیری و به خاطر سپردن آن عادت کند.
ضعف در تمرین در دوران کودکی و نوجوانی: خوانندگی یک مهارت الزامی برای زندگی نیست. عده ای از افراد از کودکی هیچ گاه خواندن را امتحان نکرده اند یا امتحان کردن آنرا ادامه نداده اند. یعنی خواندن هیچ گاه جزئی از عادات آنها در کودکی و نوجوانی نبوده است. اگر از این دسته از افراد در سنین جوانی و میانسالی بخواهید که بخوانند، عمدتاً فالش هستند. بخشی از خانم های ایرانی که به دلیل محدودیت های اجتماعی، حتی در خلوت خود خواندن را امتحان نمی کنند، معمولاً در سنین بزرگسالی در تلاش برای خواندن فالش هستند. باورهای غلطی که اطرافیان یا خود فرد در خویش تقویت می کنند ممکن است به این مشکلات دامن بزند. برای مثال اگر ملکه ذهن کودکی این باشد که صدای بدی دارد، ممکن است دیگر هرگز اقدام به تلاش برای خواندن نکند.
دوری از موسیقی: بخشی از افراد به دلیل ایزوله بودن از انواع موسیقی، ریتم ها، هارمونی ها و صداها ممکن است نسبت به گستره وسیعی از سایر موسیقی ها فالش باشند. اگر فردی که از کودکی تا بزرگسالی تنها موسیقی ملی ایرانی را گوش داده باشد و برای اولین بار در بزرگسالی برای خواندن یک ملودی کلاسیک تلاش کند، فالشی های بسیار در خواندن ملودی این قطعه خارج از انتظار نیست. همین موضوع بالعکس نیز صادق است. به نظر می رسد این موضوع ناشی از پردازش صدا در مغز و توان آن باشد.
خروج از محدوده امن: منطقه امن در واقع محدوده ای از نت هاست که خواننده به راحتی آن ها را می خواند و معمولاً شامل گستره میانی و پایین (بم) صدایی فرد می شود. اگر ملودی در محدوده ای بالاتر از محدوده امن فرد باشد خواننده دچار استرس و تنش می شود و دچار ترس برای خواندن ملودی خارج از محدوده امن صدایی خود می شود. به این ترتیب فرد به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه نیم پرده یا کمی بیشتر از آن ملودی را پایین تر از فرکانس واقعی می خواند و فالش می شود.
مشکلات فیزیکی: افراد گاه به دلیل مشکلات فیزیکی حنجره یا تنفسی ممکن است در خواندن، محدود باشند. این مشکلات از طریق مشاوره معلم آواز و تشخیص و معاینه پزشک متخصص حنجره قابل شناسایی است. برخی از فالش خوانی ها ممکن است به دلیل مشکلات مقطعی یا دائمی در ساختار فیزیکی دستگاه تولید صوت در بدن باشد.
محدودیت در فیزیک دستگاه صوتی: محدودیت های فیزیکی (و نه مشکلات فیزیکی) در ساختار حنجره یا سیستم صوتی ممکن است واضح نباشند و در زمان صحبت کردن فرد قابل شنیدن نباشند. اما در زمان خواندن این محدودیت ها خود را به گوش می رسانند. عمده این مشکلات ناشی از ضعف در تمرین و ورزیدگی دستگاه تولید صوت در بدن است و با تمرین و آموزش قابل رفع است. مشکلات بعدی همگی ناشی از محدودیت های فیزیکی هستند.
حرکت بین رجیسترهای صدایی: معمولا برای خوانندگان آماتور حرکت بین رجیسترهای صدایی مشکل ساز است و منجر به فالشی در صدا می شود. این مشکل ،بیشتر در حرکت از رجیستر گستره میانی صدایی به گستره زیر صدا رایج است.
